Forum Dyskusyjne Stwardnienie Rozsiane

Koczi ja wiem, że chcesz mi doobrze poradzić, tylko smiesznie to zabrzmiałao a ja z natury jestem wesołą osobą i nawet teraz potrafię się śmiać sama z siebie Milligamy też mam 10 zastrzyków napisałam, że 5 już za sobą czyli w sumie dzisiaj już 6-sty:) no i jeszcze do tego sirdalud.
Ale zamiast lepiej jest gorzej, dzisiaj cały dzień mnie kłuje w nogach, już to kiedyś miałam brrr no i jestem jakaś taka odrętwiała, drętwieje mi nawet twarz.

No i chyba moje pogorszenie było spowodowane tym Nivalinem, w pn wzięłam ostatni zastrzyk tego specyfiku i dzisiaj jest dużo lepiej, moze coś w końcu drgnie do przodu, oby tak dalej

" wiara czyni ciuda ".wiara że to już ostatni w serii zastrzyk,szklaneczki odpoczną...

Nivalin też potrzebuje trochę czasu, po drugie czasem jest tak, że...
żeby było lepiej , najpierw jest gorzej

snoopy pisze:coś w końcu drgnie do przodu

coś drgnie, uwierz

No i znowu jest gorzej, powidziałabym źle - nie wiem dlaczego u mnie tak dziwnie, samopoczucie zmienia się z dnia na dzień Ja nie wiem jak Wy dajecie radę, w końcu moje problemy są niczym w porównaniu do Was ale i tak mam dość to trwa już 1,5 roku bez przerwy i gdzie jakaś droga do wyjścia?!

snoopy pisze:Ja nie wiem jak Wy dajecie radę

snoopy ja dokładnie tak jak Ty zaciskam zęby i....byle do jutra.
Jutro jest zawsze inne od wczoraj.

snoopy pisze:gdzie jakaś droga do wyjścia?!

nie znalazłam jeszcze, ale.... ciągle czekam, szukam i mam nadzieję

snoopy- po prostu nie mamy innego wyjścia. Pozostają dwie drogi: albo się poddamy i popadniemy w skrajną rozpacz ( tylko, że łzy i miotanie się w obłędzie i bezsilności nic nam nie da) albo jak pisze Renia- zaciśniemy zęby i pójdziemy dalej. Życie mimo tych wszystkich (wybacz kolokwializm) upierdliwych dolegliwości jest piękne i warto cieszyć się każdą pogodną chwilą. Do wielu utrudnień da się przywyknąć. Z innymi trzeba walczyć. W innym wątku bodaj Różyczka pisała, że paskuda (eSeMek) jest jeden a nas wielu. I to my musimy dać mu radę.
A co do drogi wyjścia- droga jest zawsze tylko czasami choroba zawiązuje nam na oczach opaskę i jej po prostu nie widzimy.
W każdym razie ze swej strony życzę Ci dużo siły woli, uporu i nadziei, która potrafi wskazać nawet najmniejsze światełko. Trzymaj się ciepło

renia1286 pisze:snoopy ja dokładnie tak jak Ty

A ja dokładnie jak Wy żyję, bo innego wyjścia raczej nie mam i staram się każdego dnia (choć nie zawsze mi to wychodzi) walczyć z tymi wszystkimi, naszymi przeciwnościami

Snoopy buziak dla Ciebie

Martynko .
Tak 3 -mej !!!
Snoopy.dostrzegam że jesteś na etapie akceptacji własnych niemożności
Uporasz się i z tym ...bywa to trudne ,ale do przejścia
nikt za nas pieluch nie upierze czasem łyzkę zupy zgubimy...bywa
dozorca wszak uprzedzał że przeciąg może być

Koczi tak można zaakceptować ale ja nie chcę, chcę żeby wkońcu coś poszło do przodu a nie do tyłu, zwłaszcza że neurolog twierdzi, że moja choroba postępuje. I denerwuje mnie to, że nie postawili mi w sumie żadnej diagnozy.
Bardzo serdecznie Wam dziękuję za słowa wsparcia
Martynko buziak był przesłodki
I dla Was wszyskich przesyłam taki sam

Chwalebna postawa Snoopy.
Mimo wsio postaraj się przyjąć to co obecne możliwości dają
bo póżniej,może być bardzo bolesne zaskoczenie

Witajcie

To już chyba z trzy tygodnie jak zaczełam te specyfiki, które mi ostatnio przepisała neurolog i nie odczułam żeby się coś zadziało na plus hmm nogi dalej drętwieją i mrowieją - cały czas i nie wiem co mysleć, na szczęście idę w przyszłym tygodniu na kontrolę do neurologa i zobaczę co powie.

Mi neurolog na wszelkie mrowienia i drętwienia każe brać magnez w końskich dawkach. Jeżeli nic więcej mi nie dolega zazwyczaj czuję sie po nim lepiej.

Ja biorę i brałam magnez, potas, wapń w końskich dawkach bo przecież mam też tężyczkę, którą leczę od ponad roku a i tak nic nie pomaga.

Witam wszystkich nocnych marków
Byłam dzisiaj u neurologa i dostałam skierowanie do andiologa oraz jakies tabletki z wit B1 i na deprechę hehehe nie wiem po co bo mi wydaje się, że depresji nie mam